Błogosławiony Lęk

W posępnych, poczerniałych wieżach rozległego miasta portowego Karond Kar swój niezwykle długi żywot wiodą mroczne elfy – w elfickiej mowie zwane druchii – planując bratobójcze spiski, pokrętne intrygi i inne amoralne i lubieżne czyny, w tym również perwersyjne okrucieństwo, odrażające tortury i stare, dobre zabójstwa. Z takim zestawem upodobań mogłoby się wydawać, że życie zawadiaki na wodach Wielkiego Oceanu – nieustanna walka, najazdy i plądrowanie, częstokroć za cenę życia – będzie zbyt ciężką harówką dla hedonistycznych druchii. A jednak znajdują się pośród nich tacy, którzy porzucają swój dekadencki żywot, w poważaniu mając ostrożność i rzucając się na głęboką wodę, całkiem dosłownie.

Oczywiście wielu pragnie po prostu uchronić się od wielu niebezpieczeństw życia w Naggarocie, gdzie egzekucjom i morderstwom, do których droga jest przerażająco krótka, towarzyszą uśmiechy, a częstokroć nawet obłąkańczy rechot. Inaczej było w przypadku Lokhira Upadłe Serce, zwanego Lordem Krakenów. Urodził się on pośród fal, niosąc śmierć tym, którzy ośmielają się po nich płynąć, oraz ogień, terror i zniewolenie niczego niepodejrzewającym mieszkańcom odległych wybrzeży. Po niezliczonych portach i miastach nadbrzeżnych pozostały tylko strawione przez pożogę ruiny, Upadłe Serce jest bowiem ostatnim z rodu okrutnych admirałów dowodzących czarną arką zwaną Wieżą Błogosławionego Lęku.

W wyniku swych okrutnych poczynań Upadłe Serce zebrał pokaźną ilość łupów – bogactwa ponad miarę – oraz przysporzył sobie większej chwały niż wszyscy jego poprzednicy razem wzięci. Przez Karond Kar przewija się więcej bogactw niż kiedykolwiek wcześniej – i to zarówno tych lśniących, jak i tych bardziej mięsistych, zniewolonych – dzięki czemu Lokhir zyskał sobie wymuszony szacunek, a być może nawet zaufanie mrocznych lordów władających miastem. To jednak wystarczy Upadłemu Sercu. Nie interesuje go polityka, w zasadzie mało co go interesuje poza plądrowaniem, łupami i tym, co można za nie kupić – lojalność korsarzy i sowite łapówki dla skorumpowanych urzędników, którzy przymykają oko na jego ekscesy. Upadłe Serce zostawia najlepsze kąski dla siebie, chociaż wśród swojej załogi jest znany z rzadkiej wśród mrocznych elfów szczodrości. Ufają mu także z uwagi na odwagę, jaką odznacza się w bitwie. To niebezpieczny nawyk, który inni admirałowie druchii porzucają jak najszybciej, by nie skracać sobie niepotrzebnie żywota spędzonego na Wielkim Oceanie.

Prawdą jest, że niedostatki życia na morzu, w tym despotyczna osobowość Lokhira, nie przytępiły jego szermierczych zdolności – walka idzie mu równie dobrze jak przewidywanie morskich prądów. Świadom faktu, że lojalność pirackiej załogi nieodłącznie związana jest z reputacją kapitana, Upadłe Serce bezlitośnie wycina w pień wrażych bohaterów, a ich głowy rzuca na wciąż rosnącą hałdę, wiedząc, że każda kolejna czaszka to kolejna karta zapisana jego legendą i kolejny powód dla potencjalnych buntowników, by nie krzyżować z nim ostrza!

Faction Name Błogosławiony Lęk

Campaign wh2_main_great_vortex

Culture wh2_main_def_dark_elves

Subculture wh2_main_sc_def_dark_elves

Military Group wh2_main_def

Faction Group wh2_main_fact_group_vor_def_morathi

Faction Group

[HIDDEN]
[HIDDEN]
Budowa machin oblężniczych: taran
Budowa machin oblężniczych: wieża oblężnicza
Tarany: +1 dla każdej zbudowanej jednostki oblężniczej
Wieże oblężnicze: +2 dla każdej zbudowanej jednostki oblężniczej
Przed oblężeniem: taran
Przed oblężeniem: wieża oblężnicza
[HIDDEN]

Political Parties